Esra 3:10-13

Toe die bouers die fondamente van die tempel van die Here klaar gelê het, het die priesters in ampsdrag reggestaan met trompette, en die Leviete van die Asafgroep met simbale, om die Here te loof soos koning Dawid van Israel bepaal het. Hulle het die Here begin loof en dank: “Want Hy is goed, aan sy liefde vir Israel is daar geen einde nie.” Die hele volk het dit tot lof van die Here uitgejubel, want die fondamente van die huis van die Here was gelê. Baie van die oueres onder die priesters, die Leviete en die familiehoofde wat nog die eerste tempel geken het, het hardop aan die huil gegaan toe hulle sien hoe die fondamente van hierdie tempel gelê word. Baie ander het luidkeels van vreugde gejubel. Niemand kon die gehuil tussen die blye gejubel deur hoor nie, so hard het die mense gejubel. Dit kon van ver af gehoor word.

Om oor te gesels en te dink:
Hierdie verse beskryf die vreugde en aanbidding van die mense toe hulle die fondament van die tempel gelê het. Alhoewel sommige ouer mense gehuil het oor die herinneringe aan die vorige tempel, was daar oor die algemeen groot blydskap. Dit toon die mengsel van emosies - vreugde oor die nuwe begin en trane oor wat verlore gegaan het. Dit is 'n herinnering dat God herstel en vernuwing gebring het. Watter herstel en vernuwing het jy al in jou lewe ervaar? Neem vandag 'n oomblik om die Here ook in lof hiervoor te dank. Vir watter vernuwing bid jy tans? Bid vandag ook weer dat die Here jou hart sal vernuwe.

Gebed:
Here, gee my 'n hart van aanbidding en vreugde soos die Israeliete gehad het toe hulle die fondament van die tempel gelê het. Help my om U grootheid te sien en U te prys in alle omstandighede. Laat my vreugde in U wees, ongeag my situasie. Amen.